به نقل از «ایران اکونومیست»

کناره‌گیری محمد موسوی از تیم ملی والیبال: واقعیت‌ها اسفبار است و از آمدن پشیمان شدم

تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۲۴۳۵۹

کاپیتان تیم ملی والیبال ایران با انتقاد تند از شرایط حاکم بر تیم ملی، از حضور در مسابقات قهرمانی جهان انصراف داد.

به گزارش ایران اکونومیست، سید محمد موسوی در حاشیه تمرین تیم ملی والیبال اظهار کرد: قبل از عید آقای عطایی با من در تماس بود. در ترکیه بازی می‌کردم که به من گفت به شما نیاز داریم. از نظر فکری و انسجام تیمی و فنی نیاز داریم و می خواهیم از شما استفاده کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نتیجه بر این شد که به اردو بیایم‌. خیلی دو دل بودم و سخت بود چون مدت طولانی هم تمرین نداشتم و تصمیم گرفتم بیشتر به حرف مادرم که گفت برو و شرایط را قشنگ تمام کن گوش دهم اما الان پشیمان هستم از اینکه آمده‌ام. من در تمام دوران والیبالم سعی کرده‌ام مفید و ‌مثمرثمر باشم. الان هم همین است و اگر آمدم بخاطر این بود که شاید بتوانم به تیم ملی کمک کنم.

او ادامه داد: دنبال پول و چیز دیگری نیستم  و صرفا هدف ما کمک به تیم است. به این دعوت لبیک گفتیم. با اینکه خیلی دلخوری حاد بود اما الان پشیمانم و فکر می کنم دیگر نتوانم با تیم ادامه بدهم. شرایطش را ندارم. دلم باید جایی باشد که می خواهم کار کنم چون من همیشه تلاشم را کرده‌ام. خوب یا بد را هم مردم و کارشناسان می‌توانند نظر بدهند. الان قلبا شرایطی ندارم که به تیم کمک کنم. مقداری ناصداقتی می‌بینم و شرایط مساعد نیست.

موسوی همچنین گفت: هیچ چیزی سر جایش نیست حتی یک پروتئین و مکمل ورزشی نیست. هتل نبود، فیزیوتراپ که بچه ها با آن راحت باشند نیست. این شرایط شرایطی نیست که بتوانیم با بزرگان والیبال دنیا مقابله کنیم. اگر مردم از ما انتظار دارند نتیجه بگیریم باید واقعیت ها را بدانند. واقعیت‌ها خیلی اسفبار است. هیچ کس به هیچ‌کس اعتماد ندارد و راستش را نمی گوید. صداقت خیلی کم دیدم. اصلا امروز که به شخصه آمدم دوست داشتم به آقای عطایی بگویم نمی‌توانم تمرین کنم.  سه ماه تمرین والیبال نداشتم با این وجود آمدم کار کنم اما شرایط خوبی نیست و دوست ندارم وارد جزئیات شوم. موارد طولانی است و امیدوارم حرف های من باعث حاشیه برای تیم ملی نشود.

ملی‌پوش والیبال ادامه داد: من صادقانه گفتم نمی‌توانم با این شرایط به تیم  کمک کنم. من سید محمد موسوی کوچک همه و عضو کوچکی از والیبال بودم. همیشه تمام وجودم را گذاشته‌ام و کم‌کاری نکرده‌ام اما اینجا  دارد سیاسی‌کاری می‌شود که نمی‌پسندم. این بچه ها  استعدادهای بی نظیری هستند. این تیم ارزش بهای بیشتر و ارزش صادق بودن دارد. این بازیکنان طلایی و از ما که نسل طلایی بود خیلی بهتر هستند. فقط تجربه مانده که کسب کنند. چیزی که مهم است امکانات، مدیریت و رهبری این تیم است که به درجات عالی برسند.
برای والیبال آرزوی موفقیت می کنم. این به معنای خداحافظی من از والیبال نیست و حس می کنم می‌توانم باز هم اگر شرایطش باشد و از من درخواست کنند به تیم ملی کمک کنم اما با احترام. طوری نباشد که فکر کنند یک بازیکن من ماشین کشاورزی است که هر وقت حواستند استارت بزنند و درو کنند. ما هم برای خودمان چارچوب و کاراکتر داریم که باید حفظ شود. آدم مغروری نیستم ولی باید اینها حفظ شود. اگر در آینده شرایطش وجود داشت و بدنم مثل امروز آماده بود، کمک می‌کنم.

موسوی در پاسخ به اینکه این حرف شما به منزله کناره‌گیری از تیم ملی برای مسابقات جهانی است، گفت: امروز ظهر این تصمیم را گرفتم و فکر می کنم درست است و احساسی نیست.  قبل از تمرین هم به آقای عطایی گفتم که از اتفاقات گذشته ناراحتم اما آقای عطایی گفتند هر چه بوده تقصیر ما بوده و مشکل خاصی نبوده و خیلی با احترام رفتار کردند اما از اینکه آمدم دوباره پشیمان شدم. صرفا مادرم گفت حتما برو و مردم خیلی دوستت دارند اما وقتی آمدم پشیمان شدم. خیلی دوست داشتم و تلاشم را کردم اما نشد و به قهرمانی جهان نمی‌روم.

او در پاسخ به اینکه این رفت و آمدها باعث حاشیه برای تیم ملی نمی‌شود، گفت: فکر نمی کنم. بچه ها همه مرا می‌شناسند. شاید این باعث همدلی آنها شود و صدایشان به رسانه برسد. بچه ها نزدیک ۵۷ روز مسابقه بودند مردم خوشحال شدند اما هیچ ارزشی برای آنها قائل نشدند و امروز بابت لیگ‌جهانی ۱۸ میلیون پاداش دادند در صورتی که حقوق چند ماه یک کارگر زحمتکش که قابل احترام است، از این بیشتر است. خیلی از آنها مصدوم شدند. ارزش قائل شدن برای بچه ها مهم است. اینها جوان هستند و شاید نتوانند این حرفها را بزنند. من دنبال حاشیه نیستم و امیدوارم این کار باعث حاشیه نشود. با آنها خصوصی جلسه می‌گذارم و امیدوارم من را درک کنند و هیچ وقت غرضی نداشته ام. برای تیم آرزوی موفقیت دارم و می‌توانند کار بزرگی انجام دهند اما یک مقداری با بچه ها روراست نیستند.

ادامه دارد...

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: سید محمد موسوی

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: سید محمد موسوی آقای عطایی محمد موسوی تیم ملی کمک کنم بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۲۴۳۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هشدار درباره وضعیت پرسپولیس و استقلال

آفتاب‌‌نیوز :

روزنامه جوان نوشت: خاطرات خوبی از واگذاری تیم‌های ریشه‌دار نداریم. اما حالا با وجود تمام سروصدا‌ها و «به‌به» و «چه‌چه» کردن‌های آقایان کت‌وشلوارپوش ورزش بابت این واگذاری (که هنوز هم نمی‌دانیم چگونه چند ساعته انجام شد!) باید خیلی سخت نگران آینده دو باشگاه استقلال و پرسپولیس باشیم.

یکی از شرایط واگذاری سرخابی‌ها، اهلیت مالکان جدید سرخابی‌ها بود، مسئله‌ای که نوع نگاه و برخورد مالکان جدید دو باشگاه در همین چند روز اول آن را زیر سؤال می‌برد؛ اینکه یکی از تغییر شهر حرف به میان آورد و دیگری از تغییر نام صحبت کند، حتی اگر تکذیب هم شود، نشان از این واقعیت تلخ دارد که مالکان جدید سرخابی‌های پایتخت نه‌تن‌ها کوچک‌ترین شناختی نسبت به فوتبال باشگاهی نداشته و ندارند که بدتر از آن اصلاً متوجه نیستند چگونه باید با ظرفیت مردمی این دو باشگاه روبه‌رو شوند.

هنوز جوهر مهر واگذاری خشک نشده که یکی از مالکان تقاضای غیرحرفه‌ای خرید تمام بلیط‌های بازی را می‌کند. یا خبر می‌رسد که مالک آن تیم دیگر در ردیف شرکت‌های تحریمی است. درست است که چنین مواردی خیلی زود تکذیب شد، اما با توجه به اینکه همیشه گفته‌اند: «تا نباشد چیزکی، مردم نگویند چیزها» نشان از آن دارد که واگذاری سرخابی‌های پایتخت به کنسرسیوم بانکی و هلدینگ پتروشیمی مانند بسیاری دیگر از طرح‌ها و برنامه‌ها بدون مطالعه و صرفاً برای از سر بازکردن کار بوده است. آقایان فقط می‌خواستند واگذاری این دو تیم در کارنامه عملکرد خودشان ثبت شود.

پرسپولیس و استقلال تیم‌های تهران هستند با خیل عظیمی از هواداران، در این شکی نیست که این دو تیم در جای‌جای ایران علاقه‌مند دارند، اما هیچگاه نباید فراموش کنیم سرخابی‌ها تیم‌های پایتخت هستند، خاستگاهشان تهران بوده و در پایتخت هم باید بمانند. شوخی این ادعا هم قشنگ نیست که پرسپولیس به مشهد برود یا اینکه نام استقلال اول تغییر کند و بعد از آن شهرش هم عوض شود، چون خواهند گفت: «استقلال خلیج فارس» در تهران چه می‌کند؟

این موارد طی همین یکی، دو روز رخ داده و همه فقط نظاره‌گر بوده‌اند. مواردی که امروز تکذیب می‌شوند، اما باید نگران تکرار شدن آن‌ها و در نهایت به وقوع پیوستن‌شان باشیم. واقعیت این است که جامعه فوتبال از پیشکسوتان گرفته تا هواداران دو باشگاه هنوز این واگذاری را درک نکرده‌اند و به این مسئله با شک و تردید نگاه می‌کنند. این را می‌توان از میان حرف‌ها و اظهارنظر‌های آنان متوجه شد. واقعیت این است که. این زنگ خطر خیلی زود با خبر‌هایی که از نوع نگاه مالکان جدید آن‌ها به گوش می‌سد، به صدا درآمده، اما آیا کسی هست که صدای این زنگ را بشنود؟